گروه معدن: خواص فیزیکی و شیمیایی مواد نانو (در شکلهای گوناگونی که وجود دارند ازجمله ذرات، الیاف، گلوله و...) در مقایسه با مواد میکروسکوپی تفاوت اساسی دارد. این تفاوتها ویژگیهای منحصربهفردی را مانند عملکرد بهتر و کارکرد چندمنظوره بودن به مواد و مصالح ساختمانی میدهد. منظور از کارکرد چندمنظوره، ظهور ویژگیهای جدید و متفاوت نسبت به خواص مواد معمولی است، به گونهای که مصالح بتوانند کاربردهای گوناگونی را ارائه کنند. تولید انواع کامپوزیتها، سطوح خودتمیزشونده، بتنها و رویههای پیشرفته نمای ساختمان ازجمله کاربردهای فناوری نانو در تولید مصالح ساختمانی هستند. نانو کامپوزیتها نانوکامپوزیتها موادی هستند که ذراتی در مقیاس نانو را در قالب مواد استانداردی مانند پلیمرها ترکیب میکنند. پلیمر به جسمی گفته میشود که از ترکیب مواد مشابه و از تکرار واحدهای ساختمانی یکنواخت ایجاد شده باشد. با ترکیب نانوذرات میتوان به ویژگیهای خاصی دست یافت، یعنی میتوان استحکام مکانیکی، دوام و رسانایی الکتریکی و گرمایی را برحسب نیاز تغییر داد. مزیت نانوذرات این است که حتی اضافه کردن مقدار زیادی از این مواد، وزن ماده موردنظر را نیم تا ۵ درصد افزایش میدهد که این مقدار تا حدی قابلچشمپوشی است. تاکنون نانوکامپوزیتهای کمی وارد مرحله تجاری شدهاند و بیشتر آنها هنوز در مرحله آزمایش و بررسی قرار دارند. نانوکامپوزیتهایی که شامل نانوذراتی مانند فیلترها، نانوتیوبها و نانوفیبرهای کربنی و گرافیت میشوند، استفاده گستردهای در صنعت پلاستیک دارند. چگونگی کارکرد نانوکامپوزیتها در ذرات بسیار ریز در مقیاس نانو سطح ویژه یا نسبت سطح به حجم بسیار بزرگتر از ذرات درشت بوده که در نتیجه آن ویژگیهای منحصربهفرد این مواد بهدست میآید. هرچه ذرات ریزتر باشند ویژگیها بسته به هدف و کاربرد موردنظر به طور شگفتانگیزی میتوانند بهبود یابند. کاربرد کنونی نانوکامپوزیت پلاستیکهای نانوکامپوزیت موارد استفاده متفاوتی دارند برای نمونه میتوان از خازنهای لایه نازک در تراشههای کامپیوتری استفاده کرد. از الکترولیتهای پلیمر جامد در انواع باتریها، موتورهای خودرو، مخازن سوخت و بستهبندی مواد غذایی استفاده میشود که در دو مورد آخر استفاده بیشتری دارند. اگر نانوکامپوزیت نسبت هزینه به کارآیی قابلقبولی داشته باشد میتواند نقش بنیادینی در صنعت خودروسازی ایفا کند. برخی مزیتهای استفاده ار نانوکامپوزیت به شکل تجاری به این شرح است: - تولید مواد حجیم و وسیع با هزینه کمتر - تولید مواد با هزینه کمتر و کارآیی بیشتر - توسعه سریعتر و کمهزینهتر از روشهای تحلیلی - تسلط بر علم جریان و تغییر شکل ماده در کامپوزیتهای پلیمری - افزایش استحکام بدون افزایش حجم - پیشگویی مدلسازی جهت-جریان